Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Cənab İlham Əliyevə

Uğurliyev Mirzağa Ağamirzə oğlu tərəfindən

Ünvan: Moskva şəhəri Küçə: Çertanovskaya ev 43 korpus 2 mənzil 62

e-mail : mirzaga.ugurliev@yandex.ru

əlaqə telefonu: +7(495) 782 75 79

+7(985) 764 70 77

+7(985) 880 89 88

+7(917) 555 38 88

Şikayət Ərizəsi

         Bildirim ki, mən Uğurliyev Mirzağa Ağamirzə oğlu Moskva şəhərində yaşayıram və orada sahibkarlıq fəaliyyəti ilə məşğul oluram. Buna baxmayaraq mən həmişə Azərbaycana və doğma rayonumuz İmişli şəhərinə bağlı olmuşam. 1999-cu ildə mən Azərbaycana gələn zaman bibim oğlu olan Quliyev Əziz Göyüş oğlu mənimlə əlaqə saxlayaraq bildirmişdir ki, İmişli kolxoz bazarını alıb onun mülkiyyətinə keçirərsə, o da həmin bazarı işlədərək həm mənə həm də özünə gəlir yeri olaraq və nəsildə olan işsiz adamları oşə cəlb edər. Mən bu sözlərdən həvəslənərək 1999-cu ildə İmişli kolxoz bazarının alınmasında bütün xərcləri çəkərək bazarı özəlləşdirdim və qohum bilib Quliyev Əziz Göyüş oğlunun mülkiyyətinə verdim. Yeni hərbi xidmətdən gəlmiş qardaşım Uğurliyev Sənan və qardaşım Uğurliyev Vidadini işləmək üçün bazarda işə qoyub , öz işlərimi davam etdirmək üçün Moskva şəhərinə yola düşdüm. Çox çəkmədi ki, Əziz bazardan yığdığı pullar hesabına Bakıda özünə arxa-dayaq axtarışına çıxdı və vergilərdən yayınmaq üçün hər yola əl atdı. Bunu görən qardaşlarım Sənan və Vidadi bazardan uzaqlaşmalı oldular. Çünkü Quliyev Əziz pulla arxa –dayaq tapdıqdan sonra sözün əsl mənasında nəinki İmişli kolxoz bazarında , bütün rayonda insanlara qan uddururdu. Mənim qardaşlarım isə buna dözə bilməzdilər. Məz Əzizin bu hərəkətləri ilə bağlı ona telefon edərək başa salmağa çalışdım ki , belə olmaz. Rayonda hamı bilir ki, bu bazarı mən alıb vermişəm sənə, mənim adımı batırırsan. O isə bildirdi ki, belə lazımdır, burada ancaq belə pul qazanmaq olar. Quliyev Əziz vaxt keçdikcə nəinki əvvəldən olduğu kimi mənə heç bir şəriklik pulu verməyib hətta mənə hədə-qorxu gəlməyə başladı. Mən nəhayət 2003-cü ildə Əzizlə danışmaq üçün Azərbaycana gəlməli oldum. Mən dərhal İmişli rayon Otuziki kəndinə gələrək Əzizə zəng edib ata evimdə görüşüb, söhbət etməyə çağırdım. O isə polisə ərizə yazaraq , məzi şərləyərək kənddəki ata evimə polisləri yolladı kiŞ məni qeyri –qanuni tutaraq polis bölməsinə aparsınlar. Mən isə məcbur oldum ki, yaxın dostum olan rəhmətlik İvanov Aleksandr Aleksandr oğluna zəng etdim. O isə mənə rayon prokurorluğuna müraciət etməyimi bildirdi. Mən qardaşım Sənanı dərhal rayon prokurorluğuna yolladım. Prokurorun işə qarışması nəticəsində mən şərlənmədən qurtararaq Moskva şəhərinə qayıtdım. Sonralar Moskvadan zəng edərək Əzizi başa salmaq istəsəm də o mənə bildirdi ki, mən Azərbaycana bir daha gələrəmsə o məni şərləyib tutduracaq. Mən ona bildirəndə ki, bunu prezidentimiz cənab İlham Əliyevə çatdıracam, o mənə dedi ki, burada prezidentdən də böyük qayalar var, burada dənizdə adamlar batıb yox olur. Mən ondan soruşanda ki, kimi nəzərdə tutur, o mənə Ramiz Mehdiyevin adını çəkərək bildirdi ki , “mən artıq onunla işləyirəm” . Mən bir neçə il bu söhbətə qayıtmasam da sonralar sizin apardığınız islahatlar və müraciətlərinizi izləyirdim. Odur ki, nəhayət 5 yanvar 2023 –cü ildə mənim istəyimlə qardaşım Uğurliyev Sənan Azərbaycanın baş prokuroru və sizə isə 13.02.2023 , 27.03.2023 tarixlərində şikayət ərizələri ilə müraciət etmişdir. Bu müraciətlərdən sonra nəinki işə baxılmır, hətta qardaşım Sənandan, Əzizin özbaşına hərəkətləri haqqında müxtəlif mətbuat orqanlarında çıxışına görə polisə çağıraraq ciddi hədə-qorxu gələrək izahat alıblar. Əziz isə qardaşım Sənanın işlədiyi bələdiyyənin sədrinə dəfələrlə zəng edərək bildirib ki; “onu işdən çıxar, nə olarsa mənlikdir”. Məni isə Moskva şəhərində müxtəlif quldur dəstələrinə sifariş edib öldürmək istəyir. Kənddə və rayonda mənim tərəfimi saxlayıb sözün düzünü deyən insanlara qarşı hədə-qorxu gəlir. Halbuki, Əzizin qardaşı Ağagül , anası Aşura da məni dəstəklədiyinə görə Əzizlə danışmırlar. Mən İmişli kolxoz bazarının özəlləşdirilmə prosesini İmişli Rayon İcra Hakimiyyəti başçısının müavini işləyən və həmçinin YAP-nın rayon təşkilatının sədri işləyən Səfa Ağayev və onun həyat yoldaşı – Əzizin bacısı Rəna Quliyevanın və başqa qohumların gözü qarşısında həyata keçirmişəm. Onu da əlavə edim ki, Quliyev Əziz mənim şəriklik pullarım hesabına , vergidən yayınma hesabına yığılan pullarla qanunsuz biznesini Azərbaycanın və dünyanın bir çox yerlərinə yaymışdır.

         Azərbaycan Respublikası Ali məhkəməsi Plenumunun 11 iyun 2015-ci il tarixli “Dələduzluq cinayətinə dair işlər üzrə məhkəmə təcrübəsi haqqında “  7 nömrəli qərarının 1-ci bəndinə görə, törədilmiş əməl o halda CM –nin 178-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş dələduzluq , yəni etibardan sui-istifadə və ya aldatma yolu ilə özgə əmlakını ələkeçirmə və ya əmlak hüquqlarını əldə etmə hesab edilir ki, şəxsin niyyəti əmlakı ələ keçirərkən və ya əmlak hüquqları əldə edərkən hər hansı öhtəliyin yerinə yetirilməsinə deyil, özgənin əmlakının əvəzsiz və qanunsuz olaraq öz mülkiyyətinə keçirilməsinə , və yaxud da əmlak hüquqlarının əldə edilmədinə yönəlmiş olsun. Dələduzluq yolu ilə əmlak hüquqları əldə etmə dedikdə, mülkiyyət hüququ , girov hüququ, tələb hüququ və varlanmaya səbəb olan sair hüquqları qanunsuz əldə etmə başa düşülməlidir. Bu hüquqlar  müqavilələr və digər öhtəliklərdən əmələ gələn müvafiq sənədlərdə (məsələn, etibarnamədə , vəsiyyətnamədə, qiymətli kağızlarda, hesablaşma və sığorta sənədlərində və s.) əks oluna bilər.

         Azərbaycan Respublikası Ali məhkəməsi Plenumunun qeyd edilən qərarlarının 2-ci və 3-cü bəndlərində göstərilir ki, dələduzluq cinayətinin üsulu kimi aldatma dedikdə, özgə əmlakını (əmlak hüququnu) ələ keçirmək niyyətində olan şəxs tərəfindən bilə-bilə yalan , həqiqətə uyğun olmayan məlumatların verilməsi və ya həqiqi məlumatların gizlədilməsi , yaxud da əmlakın ələ keçirilməsinə yönəlmiş qəsdən törədilən başqa hərəkətlərin edilməsi ( məsələn , əqdin predmeti olan saxta əşyaların və ya sxta sənədlərin təqdim edilməsi, onların əldə edilməsi, malların alınması zamanı aldadıcı üsullardan istifadə edilnməsi və ya hesablaşma görüntüsünün yaradılması və s.) başa düşülür. Dələduzluğun törədilməsi zamanı həqiqətə uyğun olmayan və ya gizlədilən məlumatlar kimi müxtəlif hallar, məsələn hüquqi faktlar, əmlakın dəyərinə və keyfiyyətinə, təqsirkarın şəxsiyyətinə, onun səlahiyyətlərinə və niyyətinə dair məlumatlar çıxış edə bilər. Dələduzluğun üsulu kimi etibardan sui-istifadə etmə dedikdə, əmlakı ələ keçirmək və ya əmlaka olan hüququ əldə etmək məqsədi güdən şəxs tərəfindən əmlakın mülkiyyətçisi, bu əmlaka sahiblik və ya sərəncam vermək hüququ olan şəxslə yaranmış etibarlı münasibətlərdən istifadə olunması başa düşülür. Etibardan sui-istifadə etmə , həmçinin , təqsirkar şəxsin qulluq səlahiyyətlərinin həyata keçirilməsi, zərər çəkmiş şəxslə yaxud şəxi və ya qohumluq münasibətlərinin olması ilə də əlaqədar ola bilər.

         Azərbaycan Respublikası Ali məhkəməsi Plenumunun yuxarıda göstərilən qərarının 5-ci bəndinə görə, məhkəmələrə izah edilsin ki, şəxs əmlakı (əmlaka olan hüququ) əldə edərək onların verilməsinin şərtləri ilə bağlı öhtəlikləri yerinə yetirmək niyyətində olmadıqda və nəticədə zərər çəkmiş şəxsə maddi zərər vurduqda onun əməli o halda dələduzluq kimi qiymətləndirilir ki, təqsirkarın özgə əmlakının talanmasına və ya əmlaka olan hüquqa yiyələnməsinə yönəlmiş niyyəti həmin əMlakı və ya əmlaka olan hüququ əldə edənədək yaranmış olsun. 

         Hörmətli Cənab Prezident Quliyev Əziz Göyüş oğlu İmişli Kolxoz Bazarını mənim əlimdən dələduzluq yolu ilə aldığından mənə geri qaytarılmasına kömək etməyinizi, həmçinin Quliyev Əziz Göyüş oğlu barəsində Azərbaycan Respublikasının Cinayət Məcəlləsinin 178.4-cü maddəsi ilə cinayət işinin başlanmasına dair göstəriş verməklə işi şəxsi nəzarətinizdə saxlamağınızı xahiş edirəm.

                İmza:                      Uğurliyev Mirzağa Ağamirzə oğlu.

                Tarix:  24.11.2023

КТО В ИМИШЛИ ХОЗЯИН?

Ссылка на источник — Мамед Эфендиев, автор haqqin.az

Мужчина, представившийся Сананом Угурлиевым, вступился за своего родного брата Мирзаагу, которого их родственник Азиз Гулиев уже двадцать лет не пускает в Азербайджан. Санан рассказал нам странную и во многом поучительную историю, которой мы решили поделиться с читателями.

В лихие 90-е годы прошлого века Азиз Гулиев решил приватизировать колхозный рынок в Имишли, вызвав тем самым агрессивную реакцию нескольких конкурентов. Азиза начали преследовать, со всех сторон на него посыпались угрозы и, в конце концов, недоброжелатели и завистники довели его до полного банкротства. А потом в район из Москвы приехал на несколько дней его двоюродный брат Мирзаага Угурлиев, с которым затравленный конкурентами Азиз поделился свалившимися на него напастями.

Мирзаага – московский бизнесмен и активист азербайджанской диаспоры, никогда не прерывал связей с родными Имишли, оказывая помощь всем, кто к нему обращался. У него также были весьма обширные связи в Баку. Словом, хоть и с трудом, но Мирзааге удалось защитить Азиза и его семью от угроз, приставив к нему родных братьев, которые долгое время жили в его доме, чтобы никто не посмел даже приблизиться к нему. Помог он брату и деньгами.

Поняв влияние двоюродного брата, Азиз попросил Мирзаагу помочь ему приватизировать районный базар и на равных развивать с ним прибыльный бизнес. После долгих колебаний Мирзаага согласился, но с одной оговоркой – поскольку сам он постоянно жил в Москве, базаром должен был управлять Азиз. Причем управлять по принятым в районе традициям, не позорясь перед земляками.

Условие было принято, и в 1999 году базар в Имишли, естественно, на деньги Мирзааги, был полностью приватизирован.

«Мирзаага оформил его на имя Азиза и велел нашему двоюродному брату пристроить на работу родственников, чтобы в те непростые годы никто из них не бедствовал, — вспоминает Санан. – Он также познакомил Азиза со своими друзьями в Баку, после чего уехал в Россию, официально не оформив условия своего партнерства с братом, поскольку был уверен, что близкие родственники могут все решить и без бумаг».

Как выяснилось, это была ошибка, серьезность которой Мирзаага осознал лишь несколько лет спустя. Вначале Азиз, как и договаривались, принял на работу несколько родственников, в числе которых был и младший брат Мирзааги Санан. Однако денег за работу Азиз им не платил, да и вел себя с родней по-хамски, как хозяин с рабами. В результате спустя несколько месяцев Санан, как и другие родственники, нашел оплачиваемую работу, а их места на рынке заняли, естественно, заплатившие за это люди, готовые выполнять любые желания нового хозяина. Тем более что за счет знакомств с людьми, с которыми его познакомил двоюродный брат, бизнес у Азиза пошел в гору.

Шли годы, Азиз развернулся вовсю, рыночный бизнес процветал, хотя Мирзааге Азиз жаловался, что доходы так малы и нестабильны, что поделиться ими с бизнес-партнером он просто не может. А вскоре, используя связи с правоохранительными органами, Азиз добился запрета на въезд в Азербайджан… Мирзааги Угурлиева. Сегодня имишлинская родня проклинает Азиза, из-за которого Мирзаага не смог приехать на родину даже чтобы похоронить свою мать.

Вот так Азиз Гулиев отблагодарил двоюродного брата, фактически спасшего его от нищеты и физической расправы конкурентов.

Честно говоря, за долгие годы журналистской работы мне приходилось сталкиваться и с более страшными историями. Однако эмоциональный рассказ Санана Угурлиева на мгновение вернул меня в мир детских сказок, где зло, как бы долго оно ни измывалось над добром, в итоге все равно проигрывало, и это было уроком для тех, кто строит свою жизнь на чужих бедах. Однако в рассказе Санана зло торжествует и побеждает уже более 20 лет, а добро почему-то безмолвствует.

Может, здесь что-то не так?

Встретиться с Азизом Гулиевым нам не удалось, но, полагаем, он еще расскажет нам свою версию этой истории. А вот версию Мирзааги Угурлиева, который по-прежнему не может вернуться в Азербайджан, поведал Санан. По его словам, сегодня он получает со всех сторон угрозы только за то, что вступился за своего старшего брата. 

Но Санан угроз не боится. Это очень сильный человек, инвалид Первой Карабахской войны с пулей в позвоночнике, который и пальцем не пошевелил, чтобы установить себе инвалидность и добиться соответствующих льгот.

«Сам пошел на войну добровольцем, сам и должен отвечать за свои решения, — говорит Санан. — Зачем же государство обременять?» Даже угостивший нас чаем близкий родственник Санана Савалан Агаев — также инвалид-доброволец Первой Карабахской — укоряет его в этом.

Но, похоже, не любят в семье Угурлиевых собирать официальные «бумажки», без которых, увы, порой очень непросто выжить. Вот и ходит Санан тридцать лет с пулей в позвоночнике, не оформляя инвалидность, ради которой другие готовы сегодня пойти на многое. И знает ведь, что с каждым годом доказать это ранение будет все труднее – многие сослуживцы, которые могли засвидетельствовать это, уже ушли в мир иной, а через несколько лет и доказывать-то будет некому.

Вот и старший брат Санана, Мирзаага, доверился своему двоюродному брату, а тот его кинул, да так подло и коварно, что даже врагу не пожелаешь. Нет у него сейчас нужных «бумаг», не оформил он их в свое время, понадеявшись на честное слово брата. Да вот только честное слово к делу не пришьешь. Впрочем, по словам Санана, многие в Имишлинском районе так не думают, что и побудило его вступиться за старшего брата…

Весь район знает, как подло Гулиев поступил со своей семьей, претензии к Угурлиевым все равно остаются – ведь это именно они в свое время защитили Гулиева, помогли ему приватизировать рынок, обзавестись нужными связями, раскрутить свой бизнес…

Требования имишлинцев Санан считает справедливыми. По его словам, Азиз Гулиев обнаглел до такой степени, что не считается ни с кем ни в районе, ни в стране. Заручившись поддержкой весьма высокопоставленного чиновника, «базарком» делает все, что ему заблагорассудится. Как-то раз, когда Мирзаага пытался в телефонном разговоре объяснить Азизу, что он не может до бесконечности вести себя как средневековый бек, что законы и реформы президента Алиева изменили былые порядки.

«Но Азиз Гулиев все никак не угомонится и продолжает беспредельничать, — говорит Санан. — Хотя весь район знает, что он мошенник и вор. Достаточно проверить, сколько гектаров земли этот человек незаконно приватизировал при оформлении и колхозного базара, и скотного рынка, который к тому же расположен непосредственно под высоковольтной линией электропередач Имишли — Парсабад».

По словам Санана, есть и другие участки, большую часть которых Гулиев прихватил без всякого оформления.

«Несколько лет назад стало известно о трагической судьбе человека, скончавшегося в ходе строительных работ на колхозном рынке, — рассказывает Санан. — Вина Азиза Гулиева в этой смерти настолько очевидна, что имишлинцы по сей день не могут простить Гулиеву смерть этого бедняги, который, чтобы прокормить семью, был вынужден работать за 50 манатов в неделю вначале на скотном рынке, после чего Азиз посылал его «дорабатывать» на стройке. Измотанный, сонный, без опыта работы на стройках, соответствующего инструктажа и спецодежды бедняга не устоял и свалился с верхних этажей. Все это произошло на глазах у сотен людей, передать их гнев невозможно. Но Азизу это сошло с рук…»

Угурлиевы оказались в весьма неприятном и двойственном положении. С одной стороны, братья потеряли деньги и возможность видеться друг с другом, с другой — от них требуют отнять у Азиза рынок и вернуть его законным хозяевам. При этом отсутствие соответствующих документов имишлинцев не смущает – десятки людей готовы выступить свидетелями в любом суде против обложенного официальными бумагами и прикрытого высокими чиновниками Азиза Гулиева.

Смогут ли братья Угурлиевы и призывающие их к восстановлению справедливости земляки осадить зарвавшегося Азиза Гулиева — покажет время.